NGV, het vervolg.
Dit artikel is overgenomen van de HCC gebruikesgroep Genealogie en hoeft geen mening te zijn van onze vereniging!
Al eerder maakten wij melding van problemen bij de NGV. Die lijken alleen maar groter te worden. En waarom? De oplossing is zo simpel. Organiseer een bijeenkomst, zorg ervoor of dwing de afdelingen een mandaat bij zich te hebben en er kunnen statutaire beslissingen worden genomen.
Roept de ene met de leden communicerende partij dat het huidige a.i. bestuur niet statutair is gekozen, maar degene die dat roepen -en dat mogen dan wel ‘verontruste leden’ zijn- ook zij zijn niet laat staan statutair gekozen.
Deze groep hekelt het zelfgekozen bestuur a.i. en -niet ten onrechte overigens- het gedrag en handelen van penningmeester Menno de Lange die er vroeger in de Gens Data tijd ook al een zooitje van maakte, en om die reden daar in het geheel niet zou moeten zitten.
Dat ook deze werkgroep zich zorgen maakt over het voortbestaan van de NGV is terecht. Wie niet? Evenals de constatering dat veel afdelingen geen mandaat van hun afdelingensleden hadden. Zij acht dat een statutaire tekortkoming van die afdelingsbesturen en het hoofdbestuur. Een vermoedelijk terechte conclusie.
Vervolgens constateer men dat het hoofdbestuur a.i. berichten uit doet gaan die grotendeels gebaseerd zijn op onwaarheden of aannames omdat wordt verzuimd hoor- en wederhoor toe te passen. Een bestuur communiceert met haar leden, vaak uit eigener beweging. Dus zonder van tevoren de leden eerst te consulteren. Bestuurscommunicatie is geen journalistiek dus hoor- en wederhoor behoeft niet per definitie plaats te worden toegepast. Een uitnodiging namens een bestuur door de secretaris zijnde een oproep voor een algemene vergadering bijvoorbeeld behoeft geen toestemming laat staan instemming van de leden. Te gek voor woorden.
Naast de al langer in opspraak zijnde Werkgroep IC heeft zich nu dus een 4e partij gemeld. De eerste partij is het bestuur (dat naar huis is gestuurd), de 2e partij een bestuur dat zichzelf heeft benoemd (althans volgens een aantal lieden). De 3e partij is de Werkgroep IC en nu dan de 4e partij de Werkgroep Verontruste Leden. Deze Werkgroep Verontruste Leden neemt het een aantal goedwillende lieden kwalijk dat zij de boel proberen te redden maar niet statutair gekozen zijn. Dat is deze werkgroep ook niet, maar ondanks dat heeft men wel de nodige noten op zang. Iets van de pot en de ketel.
Ze stellen zelfs eisen, hoe verzin je het? Zij eisen dat het ‘niet statutair’ benoemde hoofdbestuur a.i. per direct zijn functie neerlegt en de sturing en het beheer van de organisatie overdraagt aan de leden van de werkgroep verontruste leden. Aldus een niet-statutaire werkgroep. Die gaat vervolgens zorgdragen voor het vormen van een bestuurscommissie, ook niet-statutair dus.
De niet-statutaire opdracht aan deze commissie is het vormen van een nieuw hoofdbestuur. Alweer niet-statutair.
Kortom, dat wordt dus wachten op een Werkgroep a.i. van Super Verontruste Leden of wie weet wel een Commissie Opheffing. Dat zal lekker opschieten. Dit hebben bestuur en leden niet verdiend.
Hoe het met GDP moet, waarvan er ook onder onze leden de nodige gebruikers zijn te vinden is vooralsnog een volstrekt raadsel.